In het Britse Choir & organ verscheen een recensie van Michael Quinn over de Parijs-cd!

Vier quotes:

'een opzwepende Suite over de volksliederen van Nederland en Frankrijk'

'Er is drama in overloed in zijn presentatie van het prachtige instrument'

'De Synthese is een magnifieke Collage over thema's van Bach'

'De booklet-tekst geeft veel informatie over de gebruikte registraties'

Recensie ‘the Organists’s Review’ (UK) door Francis Shepherd (citaten)

Als iemand die meestal geniet van improvisaties in kleine hoeveelheden, en die de tonaal soms ondoorzichtige stijl -die blijkbaar populair is onder de moderne Franse organisten- niet zo waardeert, was ik bang dat ik niet van deze CD zou houden, omdat hij uitsluitend uit improvisaties bestaat. Eigenlijk had ik niks te vrezen, want het gebruik van bestaande (vaak bekende) thema’s -allemaal genoteerd in het uitstekend gedocumenteerde booklet- en de variatie van muzikale genres die hier succesvol worden gebruikt, zoals variaties, suite, dansen zorgen ervoor dat deze geïmproviseerde stukken nooit van ‘de hak op de tak’ springen, maar het gevoel ademen van reeds gecomponeerde stukken – bijv. de variaties over het bekende slaapliedje van Brahms (track 2). Deze variaties bieden ook een voorbeeld van de harmonische variëteit die door Mourik wordt gebruikt – ze zijn hier in ‘Romantische’ stijl om de speler zelf te citeren. Luisteraars die van de Franse Romantische orgelklank houden zullen van de verscheidenheid aan klankleuren genieten, van de prachtig geïntoneerde fluiten tot de knorrende Voix Humaine tot het spetterende tutti van -volgens hen- het grootste orgel van Frankrijk. Deze cd is de moeite waard en tevens voegen de extra YouTube-clips een meerwaarde toe aan deze goed geconstrueerde, lofwaardige en aansprekende CD.